Stożek to jeden z najpopularniejszych szczytów w Beskidzie Śląskim. Liczba turystów dodatkowo wzrosła w ostatnich latach, po zamontowaniu wyciągu krzesełkowego, który zastąpił dawny narciarski orczyk. Przyciągają też piękne widoki i najstarsze w Beskidach schronisko.

Sam nie potrafię już zliczyć ile razy tam byłem. Latem, zimą, w śniegu, deszczu, z nartami itd  I choć zawsze wracam tam z przyjemnością, tym razem stwierdziłem, że w końcu czas na jakąś odmianę i postanowiłem, że po zdobyciu szczytu warto wreszcie pójść sprawdzić co kryje się po drugiej, czyli po czeskiej stronie.

Ze Stożka na Filipkę

Jako cel została obrana Filipka (762 m.n.p.m), czyli jeden z najbliższych Stożkowi (obok Kyrkawicy) czeskich szczytów. Według mapy miało być około 2,5 – 3 godziny marszu, po drodze punkty widokowe oraz knajpka, więc perspektywa całkiem miła.

No i wyprawa okazał się całkiem miła. Jedynym zgrzytem była nasza mała pomyłka już na samym początku, gdzie trzeba uważać by wybrać właściwy żółty szlak, czyli czeski a nie polski. Po stromym zejściu na początku (w końcu nazwa Stożek skądś się wzięła), robi się łagodniej a żółty szlak przechodzi w czerwony i po około godzince niezbyt intensywnego marszu docieramy na szczyt, na który prowadzi też ostrzejsze, ale krótkie podejście. Chwilę wcześniej przechodzimy przez szeroką polanę, z której rozpościera się piękny widok na czeską stronę.

Kawałek dalej, za szczytem, znajduje się knajpka, w której można napić się czeskiego piwa, zjeść knedliki i zapłacić za wszystko złotówkami. A wszystko to na tarasie z pięknym widokiem na Soszów i Stożek, tylko tym razem z trochę innej niż zazwyczaj strony :)

Aby dotrzeć do jadłodajni najpierw trzeba minąć zabytkową, drewnianą chatę…

… dwieście metrów dalej znajduje się niepozorna, wspomniana knajpa.

Jest jeszcze jeden powód, dla którego wybraliśmy taki akurat wariant trasy – nie lubimy wracać tą samą trasą, a tutaj była właśnie możliwość by zielonym szlakiem z Filipka dostać się na Mały Stożek w niewiele ponad godzinę. Pierwsza połowa trasy minęła bardzo szybko, bo było z górki :) Potem znowu trochę drapania w górę, przez krzaczory, aż na Mały Stożek, skąd już bezpośrednio zeszliśmy na parking pod wyciągiem, by nie drapać się znowu na szczyt Wielkiego Stożka.

Bardzo fajna trasa, bez większych trudności, z kilkoma stromymi ale nie długimi odcinkami, także osoby starsze czy dzieci też spokojnie dają radę. Wycieczkę można skrócić wyjeżdzając na Stożek wyciągiem.

Lokalizacja na mapce

[mappress mapid=”10″]